قیام "9 دیماه " یکی از این بزنگاههای تاریخ است که شان و جایگاه آن همطراز با قیام عاشورای 1327 است.
قیام 9 دیماه را باید انقلاب سوم نامید و در چرایی آن همین بس که پایانی بر نبرد هشت ماهه بود که بسیاری آن را سختتر و پیچیدهتر از نبرد 8 ساله در حوزه سخت میدانند.
قیام 9 دی نشانگر بصیرتی بود که علیرغم بمبباران همهجانبه و بی وقفه رسانههای امپراتوری غرب و اربابان زر و زور و تزویر آن رخنمایی کرد.
قیام 9 دی پایانی بر قرائتهای انحرافی از خط امام(ره بود.
قیام 9 دیماه هرس درخت توانمند انقلاب اسلامی از علفهای هرزه و آلوده بود.
قیام 9 دی پیوند بین امت و امام(ره) و تبلور تجربه گرانسنگ عاشورای سال 61 هجری بود.
قیام 9 دی خروش ملت در دفاع از مردمسالاری بود. خروش علیه قانونگریزانی بود که خود را مرجع تفسیر قانون معرفی کردند و بر شاخه نشسته و بن بریدند.
قیام 9 دی نمایشگاه سنجش آمادگی ملتی بود که همه هزینههای استقلال خویش را تاکنون پرداخت کرده است.
قیام 9 دی قیامی ملی بود که جایگاه حسین(ع) در قلب و دل خویش را فریادی مضاعف کرد تا دشمنان بدانند تابلو عاشورا پایین کشیدنی نیست و تجربه عاشورا تکرار شدنی نخواهد بود.